'blog' name='all-head-content'/> Η τάξη που πετάει: Φεβρουαρίου 2017

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Η ιστορία της Σαρακοστής σε video με ερωτήσεις



Άκουσε την ιστορία της Σαρακοστής στο παρακάτω διαδραστικό Video

To video

Σαρακοστή - παιχνίδια-παρουσίαση



Σαρακοστή κατασκευή με ζυμάρι

Λίγο αλάτι και αλεύρι,
μια κούπα με νερό,
ζύμωμα καλό και πλάστη:
μόνο αυτά θα χρειαστώ.

Σχηματίζω ένα κεφάλι,
ένα φόρεμα μακρύ,
ένα απλό πολύ τσεμπέρι,
μα ποδίτσα πλουμιστή.

Τα ματάκια της κλεισμένα
να μη βλέπει φαγητά,
δίχως μύτη, δίχως στόμα
και με χέρια σταυρωτά.

Με γαρύφαλλα στολίζω
σταυρουδάκι στο λαιμό,
μα και πάνω απ’ το κεφάλι
της κρεμάω έναν σταυρό.

Εφτά ίδια ποδαράκια
πλάθω εγώ προσεκτικά,
ένα-ένα θα τα κόβω
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.

Κυρα-Σαρακοστή τη λένε,
μια γυναίκα τακτική,
που προσεύχεται, νηστεύει
και μας φέρνει τη Λαμπρή!

ΓΙΩΤΑ ΚΟΤΣΑΥΤΗ











Γράψε το όνομα από τα νηστίσιμα φαγητά

















Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

Απόκριες - Έθιμα - e-class

Απόκριες - Έθιμα - e-class: Έθιμα Αποκριάς

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ - ΟΙ ΚΕΡΑΣΙΕΣ Θ΄ΑΝΘΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ

Μενέλαος Λουντέμης
1906 – 1977

Πολυγραφότατος και πολυδιαβασμένος λογοτέχνης, ο επονομαζόμενος και Μαξίμ Γκόργκι της Ελλάδας. Η «πένα» του έχει αμεσότητα, λυρισμό, δύναμη και ρεαλισμό. Έργα του, όπως τα μυθιστορήματα «Συννεφιάζει», «Οι κερασιές θα ανθίσουν φέτος» και το μπεστ-σέλερ «Ένα παιδί μετράει τ' άστρα» διαβάστηκαν πολύ από τη νεολαία τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70.
Γεννήθηκε το 1906 ή κατ' άλλους το 1912 στο χωριό Αγία Κυριακή της Μικράς Ασίας και το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Μπαλάσογλου ή Βαλασιάδης. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή, η οικογένειά του περιπλανήθηκε αρκετά, μέχρι να εγκατασταθεί το 1923 στο χωριό Εξαπλάτανος της Έδεσσας.
Η οικογένειά του ήταν εύπορη, αλλά έχασε τα πάντα στον Μεγάλο Ξεριζωμό. Έτσι, ο νεαρός Δημήτρης αναγκάστηκε από τα νεανικά του χρόνια να εργαστεί σκληρά ως λαντζέρης, λούστρος, ψάλτης, δάσκαλος και επιστάτης στα έργα του Γαλλικού Ποταμού (Λουδίας). Από τον ποταμό Λουδία εμπνεύστηκε το φιλολογικό του ψευδώνυμο Λουντέμης. Η στράτευσή του στην Αριστερά και η πολιτική δράση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ του στοίχισε την αποβολή του απ' όλα τα γυμνάσια της χώρας.
Στα ελληνικά γράμματα εμφανίσθηκε πολύ νωρίς, το 1927, με δημοσιεύσεις ποιημάτων του σε εφημερίδες της Έδεσσας. Το 1930 ποιήματα και διηγήματά του δημοσιεύτηκαν στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νέα Εστία», ενώ το 1934 υπογράφει για πρώτη φορά ως Μενέλαος Λουντέμης στο διήγημά του «Μια νύχτα με πολλά φώτα κάτω από μια πόλη με πολλά αστέρια».
Έπειτα από μια οδύσσεια μετακινήσεων, ο Λουντέμης θα έλθει στην Αθήνα και θα γνωριστεί με αριστερούς διανοούμενους, οι οποίοι σύχναζαν στη λέσχη «αν Σουσί» της οδού Πατησίων. Καθοριστική ήταν η γνωριμία του με τους διακεκριμένους ομοτέχνους του Κώστα Βάρναλη, Άγγελο Σικελιανό και Μιλτιάδη Μαλακάση. Ο τελευταίος θα τον βοηθήσει να βρει δουλειά ως βιβλιοθηκάριος στην «Αθηναϊκή Λέσχη» και να ανασάνει οικονομικά.
Την ίδια εποχή αναπτύσσει στενή φιλία με τον καθηγητή της Φιλοσοφικής Δημήτρη Βέη, ο οποίος θα τον δεχθεί ως ακροατή στις παραδόσεις του, αφού ο Λουντέμης δεν μπορούσε να εγγραφεί στη Φιλοσοφική, καθώς δεν είχε τελειώσει το γυμνάσιο, λόγω των πολιτικών του περιπετειών και της οικονομικής του ανέχειας. Το 1938 ήταν ήδη φτασμένος συγγραφέας και τιμήθηκε με το Μέγα Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας για τη συλλογή διηγημάτων του «Τα πλοία δεν άραξαν».
Στην κατοχή οργανώθηκε στο ΕΑΜ και διετέλεσε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων. Κατά τον εμφύλιο συλλαμβάνεται για τα αριστερά του φρονήματα, δικάζεται για εσχάτη προδοσία και καταδικάζεται σε θάνατο, ποινή που δεν εκτελέστηκε ποτέ. Αντ' αυτού, εξορίζεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη, μαζί με το Θεοδωράκη και τον Ρίτσο.
Το 1956 τον μετέφεραν στην Αθήνα από τον τόπο εξορίας του για να δικαστεί, επειδή, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στο βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» αναφέρονται «….προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας….». Στη δίκη που έγινε με τον εμφυλιοπολεμικό νόμο 509/47, οι μάρτυρες υποστήριξαν ότι το βιβλίο του «προπαγανδίζει τας πολιτικάς του ιδέας, θίγει την έννοια του κράτους, κλονίζει την εμπιστοσύνη του λαού στη Δικαιοσύνη, καλλιεργεί το μίσος».
Επιφανείς πνευματικές προσωπικότητες έσπευσαν να τον υπερασπιστούν (Άγις Θέρος, Γιώργος Θεοτοκάς, Κώστας Βάρναλης, Στράτης Δούκας, Ασημάκης Πανσέληνος, Κώστας Κοτζιάς), υποστηρίζοντας ότι το βιβλίο του «είναι ένα εξαιρετικό έργο, γεμάτο αγάπη για τον άνθρωπο και πίστη στην πορεία του προς το μέλλον». Απολογούμενος, ο Λουντέμης δέχτηκε παρέμβαση του προέδρου, ο οποίος του είπε πως «αν πράγματι νιώθεις στοργή για το παιδί και τη γυναίκα σου, θα 'πρεπε να 'χεις κάνει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ». Και η απάντηση του Λουντέμη: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ».
Μετά τη δίκη και την απαγόρευση κυκλοφορίας των βιβλίων του, το κλίμα είναι βαρύ για τον Λουντέμη. Εκπατρίζεται στο Βουκουρέστι και χάνει την ελληνική ιθαγένεια από τη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη Ρουμανία συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, αλλά νοσταλγεί πάντα την πατρίδα, «ένα ελληνικό καφεδάκι...μιά ρετσίαν..», έγραφε σ' ένα φίλο του. Μετά την μεταπολίτευση ανακτά την ελληνική ιθαγένεια και επιστρέφει στην Ελλάδα το 1976. Δεν πρόλαβε να χαρεί για την επάνοδό του και στις 22 Ιανουαρίου 1977 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή και ενταφιάζεται στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο Μενέλαος Λουντέμης ανήκει στους έλληνες λογοτέχνες του μεσοπολέμου που στράφηκαν προς τον κοινωνικό ρεαλισμό. Η ιδιοτυπία του έργου του έγκειται στον «ερασιτεχνικό» τρόπο γραφής, τον οποίο υπηρέτησε εν πλήρει συνειδήσει, καθώς ο ίδιος υποστήριζε πως δε τον ενδιαφέρει η Τέχνη, αλλά η καταγραφή της πραγματικότητας και η κατάδειξη της κοινωνικής ανισότητας. Το έργο του εντάσσεται στο ρεύμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού (Κνουτ Χάμσουν, Μαξίμ Γκόργκι, Παναΐτ Ιστράτι κ.ά.): ρεαλιστική απεικόνιση τοπίων και προσώπων με έντονη αισθηματολογία, που αγγίζει κάποτε το μελοδραματισμό, βιωματική γραφή, ηθογραφικά και συμβολικά στοιχεία.
Στη λογοτεχνία του Λουντέμη δεσπόζει η τάση του να στρέφεται εξ' ολοκλήρου γύρω από ένα κεντρικό πρόσωπο - αφηγητή, που ανήκει στους περιθωριακούς τύπους των καταπιεσμένων κοινωνικά στρωμάτων και το οποίο μας δίνει την προσωπική του οπτική της μοναξιάς, του ανεκπλήρωτου του έρωτα και της δυστυχίας του κόσμου. Μέρος της κριτικής (Ζήρας) του καταλογίζει τεχνικές και εκφραστικές ατέλειες, στρατευμένο ύφος που αποβαίνει σε βάρος της οικονομίας της, αφήγησης, αλλά αναγνωρίζει τον λυρικό του οίστρο. Κάποιοι άλλοι θεωρούν το έργο του απολύτως ξεπερασμένο σήμερα, καθώς αναφέρεται σ' ένα κόσμο που δεν υπάρχει πια.
Ποιήματα του Λουντέμη μελοποίησαν οι αδερφοί Κατσιμίχα («Ερωτικό Κάλεσμα») και ο συνθέτης Σπύρος Σαμοίλης («Οι κερασιές θ' ανθίσουνε και φέτος») με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη.




Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

επανάληψη ιστορια

Ποιος θα σηκωθεί στον πίνακα

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

Οδοιπορικό στα μνημεία της Εορδαίας – Το Υδραγωγείο της Πτολεμαΐδας

 

Επιμέλεια: Θεόδωρος Κ. Πασσαλίδης

Στη βόρεια πλευρά της πόλης επί της οδού 25ης Μαρτίου στην έξοδο που οδηγεί προς τον οικισμό του Περδίκκα βρίσκεται το σήμα – κατατεθέν της Πτολεμαΐδας, το περίφημο Υδραγωγείο.
Το κτίριο είναι το πρώτο σημαντικό κοινωφελές έργο που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Την κατασκευή ανέλαβε η Διεύθυνση Εποικισμού Δυτικής Μακεδονίας με τεχνικό διευθυντή τον Στέφανο Βαμβακά και διαχειριστή του έργου τον μηχανικό Διομήδη Βασιλειάδη, πρόσφυγα από το χωριό Βαρενού Κρώμνης του Πόντου. Ως χτιστάδες χρησιμοποιήθηκαν όπως μας αναφέρει ο Σωκράτης Βουνοτρυπίδης σε άρθρο που βρίσκεται δημοσιευμένο στο βιβλίο «Ένας αιώνας Εορδαία» του αρχιμανδρίτη Νικηφόρου Μανάδη οι ονομαστοί πρόσφυγες μαστόροι από την περιοχή της Άγκυρας ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και ο προπάππους του γραφόντος Θεόδωρος Κοσκερίδης από το Ανατολικό. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1930 και λειτούργησε ως κεντρικό υδραγωγείο της Πτολεμαΐδας για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Η δεξαμενή του ισογείου τροφοδοτούσε με νερό την κάτω Πτολεμαΐδα ενώ η δεξαμενή του πρώτου ορόφου την άνω Πτολεμαΐδα. Η γεώτρηση είχε βάθος εκατόν πενήντα μέτρων (150 μ.)
ydragwgeioΤο κτίριο είναι κατασκευασμένο από πέτρα και στην εξωτερική του όψη θυμίζει μεσαιωνικό πύργο. Στην πρόσοψη του υπάρχουν τέσσερις κύκλοι περιμετρικά ενός κεντρικού στο εσωτερικό του οποίου υπάρχει το αρχικό Υ (Υδραγωγείο) και από κάτω ακολουθούσε μια επιγραφή η οποία δυστυχώς έχει αποκολληθεί δίχως να έχει αποκατασταθεί ως τις μέρες μας. Στο εσωτερικό των τεσσάρων κύκλων υπάρχουν αντίστοιχα τα γράμματα: Ε (Εργολάβοι), Μ (Μεταφορές), Η (Ημερομίσθια), Π (Προμηθευτές).
 image005

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

΄Εμβαδόν τετραγώνου, ορθ. παραλληλογράμμου, ορθ. τριγώνου΄΄

Ποιοι είναι οι συγγραφείς

Παιχνίδι: Θέλεις να γίνεις εκατομμυριούχος

Η βιβλιοθήκη της Πτολεμαΐδας

Το υδραγωγείο Πτολεμαΐδας-παζλ

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

παιχνίδι: ταίριασε τις σημαίες


Παιχνίδι: πού είναι ο φίλος μου;

Παιχνίδι με την λέξη φίλος και τις χώρες των συνεργατών. Βλέπεις γραμμένη την λέξη φίλος πρέπει να αναγνωρίσεις σε ποια γλώσσα είναι γραμμένο και να τσεκάρεις την χώρα πάνω στο χάρτη της Ευρώπης.

Οι τρεις χιονάνθρωποι και το κλίμα της Ελλάδας

Μικρό θεατρικό για το πρόγραμμα κου κου τσα το κείμενο γραμμένο στα Αγγλικά από την Στέλα
Στο κουκλοθέατρο συμμετέχουν όλα τα παιδιά της τάξης

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Ενότητα 9: Βιβλία - βιβλιοθήκες - 8ο ΔημοτικόΣχολείο Νάουσας

Ενότητα 9: Βιβλία - βιβλιοθήκες - 8ο ΔημοτικόΣχολείο Νάουσας: Ο μαγικός κόσμος των βιβλίων: — Ο μαγικός κόσμος των βιβλίων (κείμενο) — Ποιοι είναι οι συγγραφείς; (κείμενο) β. Βιβλιοθήκες: — Όταν η Βιβλιοθήκη συναντά τους αναγνώστες (κείμενο) γ. Σκυταλοδρομία ανάγνωσης 2001 -2002: — Σκυταλοδρομία ανάγνω

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Για το make a wish

Tο χάρτινο αστέρι του make a wish έγινε η αφορμή για όλους εμάς να ευαισθητοποιηθούμε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κάποια παιδιά με σοβαρές ανίατες ασθένειες και να βοηθήσουμε στο μέτρο που μπορούμε να πραγματοποιηθεί μια ευχή ενός παιδιού. Συγκεκριμένα ενός μικρού κοριτσιού που όνειρό της ήταν να φορέσει το φόρεμα της ηρωίδας ενός αγαπημένου παραμυθιού!
Ο ενθουσιασμός μας που μπορέσαμε να δώσουμε χαρά σε ένα παιδί που το είχε τόσο ανάγκη είναι μεγάλος και με αφορμή τη δράση αυτή φτιάξαμε ένα βίντεο για να συμμετέχουμε στο διαγωνισμό του make a wish με μια καλλιτεχνική δημιουργία.





Το μήνυμα της μικρής αυτής ταινίας είναι ότι συχνά δεν συνειδητοποιούμε ότι δε μας λείπει σχεδόν τίποτα και κυρίως η  υγεία μας και γκρινιάζουμε για πράγματα ασήμαντα χάνοντας έτσι τη χαρά της ζωής...